Tutku Şiiri - Ali Yavuz Fırat

Aşk güzeldir diye düşünürdüm,
hem düşünür hem de merak ederdim.
Öyle ya düşünmek dahi insana tuhaf bir zevk verirdi…..

Birçok bilinmezliğin ardında ki karanlığı görüp korkarken,
aşk nedense hiç korkutmazdı beni…..
Güzel bir hatunla karşılaşsam,yada konuşsam,
az birşey de hoşlansam acaba bu aşk mı diye düşünür,
ardından bu kadar basit olamaz diyerek kendime gülerdim çoğu kez…

Yan yana olan sevgilileri izlediğimde,
yada birbirlerini sevenleri dinlediğimde,
nedense hiç inanmak istemezdim.
Bu kadar çok insanın birbirini sevdiğine.

Birine seni seviyorum demek
gerçekten aşkın kuralımıydı acaba
ve ne çok insan bu kelimeyi kullanıyordu,
ne çok insan dudaklarına yakıştırmaya çalışıyordu….

Gerçekten aşk oldukça ilginçti……
Seni seviyorumların bittiği yerde ayrılıklar,ayrılıkların
başladığı yerde de hiç sevmedim ki kelimeleri başlıyordu
Birkaç gün yas tutup,ve bu yastan da tuhaf bir zevk alıp,
seni seviyorum
kelimesini yetiştirecek yeni birilerini aramak mecburi olmuştu….
Ve ne yazık ki merak ettiğim bu büyü, bende büyümeden kaybolmuştu…..
Aşktan hoşlanmayıp sevgiyi merak ettim sonraları,
bir imzanın altındaki mecburi tebessümleri yani…

Çok geçmedi onu da anladım,
koskocaman bir alışkanlıktı,
ve adını sevgi diye yutturuyorlardı bize…..

İlk merak ettiğim aşktı,birkaç kez de yaşadığım
,kimle yaşadığımı dahi hatırlamadığım…
Demek ki iyi bir şey değildi..
Sonra merakım sevgiye sarktı,
ama iradem alışkanlığımın dışına taşıp ağırlığını koydu.

Arkamı dönüp giderken hiç birşey hissetmediğimi,
ve irademin alışkanlığımı yendiğini gördüm….
Sevgi en güzel,ana babaya,
kardeşe dosta yakışıyormuş bunu anladım…..
Çok sonra,hiç beklemediğim bir anda bir çift yeşil gözle karşılaştım…
Önce gözlerimi çekemedim gözlerinden
ardından aklımdan çıkaramadım…
Aklım mantığıma isyan etti,
gözlerimle dost oldu onu hatırlamak için,
yüreğim feryat etti peşlerinden beni de bekleyin diye…

Mantığım kıskandı
gözlerime sordu hiç mi yeşil görmedin diye,
gözlerim aklıma danıştı…
Yüreğim az bişe utanarak
ben tutuldum bırakın ötesini bunun adı TUTKU dedi….

Yerinde duramadı yürek,
ardından avuçlarıma kaydı lazım olursam al beni dedi tutkusuna,
ve mantığım,hiç inanmadığım aşkın ve sevginin arka sokaklarında kayboldu….

Haber alınamadı o günden sonra mantığımdan,
ve bu ne aklımın,ne gözlerimin,nede yüreğimin umrunda oldu….
İşte böyle başladın bende,
nefesin kanımda,kokun aklımda,
gözlerin her sabah baktığım aynada,
ve hala devam ediyorsun.

Bunun da adını tutku koydum biliyorsun,
sonunu da ömrün bittiği yere ayarladım,
senin bitti dediğin yere değil....