Tutku Şiiri - Necla Arpa Gülaçar

Aklını başından alan sevda!
Bu sevda değil,ölümsüz bir tutku...
Oysa bilmelisin sevda
Sevdiğinde yok olma değil di...
Sevdiğinde hayat bulmaydı..
Sevgi ak sevda,tutku kör bir sevda...

Tutku zehirlenmiş bir sevdaydı.
Tutkulu sevda iki kişilik yanlızlıktı...
Yüreğe ağır bir yüktü.
Gerçek sevda yüceltirdi
Özümsediğin sevda azad eder
Tutku ise esaret altına alırdı...

Bilmelisin!
Sevilen ne denli büyükse
Sevenin yüreğide o denli büyür...
Sevgi nurdur her yeri aydınlatır.
Sevgisizlik ise her yeri karartır...

Tohumun toprağa olan bağlılığı
Sevgimiydi,yoksa tutkumu..?
Bilmelisin
Tohum toprağa tutkulu olsa idi
Tohum toprakta ölür idi...
Oysa toprak öylesine sevgi yüklüydükü
Kendine gelen tüm tohumları sevdasıyla büyüttü...
İki kişilik yanlızlığı değil,
Sevdasıyla çoğalmayı tercih etti....

Mayıs tutkuları....