TUTKİ BİR KENTTEYİM
Hani bir dünya var, enleminde, paralelinde yaşadığımız. Şimdi bu dünyanın bir
yerinde, sensizliğimin koluna takılan tekilliğimin yol-yordam göstererek beni
götürdüğü yere gidiyorum. Ya da gidişlerimi hesaba katmazsam, hep bir yerdeyim.
İşte orada, sahne kurulur ve spontane bir tiyatroda oynadığımızı sanırız. Veya
sanılanın iplerinde sallanan birer kuklayız. Çünkü kendimizi dikkate alıp,
işte sana geliyorum
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek
Devamını Oku
yumuşakbaşlı rüzgarların kanatlarında bir yer bul bana
suyun ışıltılı sesleri aksın bir yanımızdan,
bir yanımızı defneler sarsın...
demir kollarının yumuşaklığında uyanayım sabahları
zeytin ağacının gözlerinde büyürken bir çekirdek