Saat gecenin belki de üçü beşi,
kelam etsen kendinle geçmez üç beş kelimeyi.
Yarışır demlediğin çay buharı,
parmakların arasından süzülen sigara dumanıyla,
durmaz bir de özlem tüter burnunda…
Gece bütün ihtişamıyla kafesler bedenini,
yüreğin umduğunu bekler,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
