Tutarsız Aşk Şiiri - Ertuğrul Bolten

Artık gizli gizli, kapılar ardında ağlamaktan bıktım...
Kendi göz yaşlarım da ölmek istemiyorum Allah'ım!
Her düştüğüm de kalkıp yürümeye çalışmaktan bıktım.
Tutma artık bırak! Ne ellerini,
ne de yüreğini istemiyorum.

Ulan bir türlü anlayamadım...
Seviyor musun sevmiyor musun?
İki tek atıyor aşkım dan öldüğünü söylüyorsun,
Ertesi gün oluyor yüzümü bile görmek istemiyorsun.
Hayırdır 'kızım / oğlum' benimle dalga mı geçiyorsun?

Kendime itiraf edemediğim en büyük hatamsın.
Ama en az o kadar da büyük zaafımsın...
Beni sürekli hüsrana sürüklüyorsun.
Her gün içim den bir parçanı
anılarımızın üzerine atıyorum.
Sen, daha beter bir şekilde
düşüncelerim de büyüyorsun.

Anladım bu ilişki de en tehlikeli silahın gözlerin.
İçimi acıtansa dilinden dökülen yalan sözlerin...
Canım acıyor lan kimselere söyleyemiyorum...
Hiç mi sevmedin beni?
Bu kadar mı değersizdim anlamıyorum...

Adında geçen tüm harfleri alfabemden çıkardım attım!
İzlediğim filmlerin, okuduğum kitapların
artık kahramanı yok...
Hiç erinmeden, yüreğine
kocaman darağacımı kurmuşsun.
Nafile artık sana söyleyecek hiç bir şeyim yok...

Kollarımda ölseydin yasını tutardım.
Kalbimde ölmeyi seçtin umurum da değilsin.
Senin ihanetin kadar, ağırdı benim sevmelerim.
Ne yaparsın... En zayıf anım da dünyama girdin.
Yoksa seni böyle deliler gibi sevmezdim...

Öldürmek kolay, yaşatmaktır zor olan.
Kayıp kentin 'kızı/adamı' ...
Sen, kolay olmayı seçtin.
Gülüşlerim yüzümde kalan en derin hatıran.
Yalan sözlerinle yaralayıp çekip gittin.

Gülmeyin ulan bana! Yok mu başka işiniz ?
Bırakın beni kendimle siz hiç mi sevmediniz?!
Sevmek nedir bilir mi sizin sağır yüreğiniz?
Belli ki ellerinizle
yüreğinize kimseyi gömmediniz...

Bazen gitmek de aşkmış
bilmeden düştüm bu tuzağa.
Gözyaşlarımla yazdım seni,
yüreğimdeki mezar taşına.
Aşktım ben ulan!
Aşık oldum sen gibi bir hayırsıza,
Dert etmem bundan sonra
herkes layığını bulurmuş nasıl olsa...

"EbolteN"