Tutar Beni Şiiri - Muhammed Mehmet Gül

TUTAR BENİ

Bölünür uykum gecenin bir yarısı
Bir yanda ayın şavkı,
Bir yanda mum ışığı
Onulmaz bir derdin sarmalında
Em kâreylemez
Devasız bir sancı tutar beni

Hicran içre uzarken yollar
Kirpiklerinden iplik iplik...
Kayan her yaş inletir aşığı
Konak bilmez kervanların izinde
Düşerim...
Bir düşün peşine hancı tutar beni

Sebebimsin demem, nihayetimsin...
Büklüm büklüm dolanırken
İçimde sevda sarmaşığı
Omzumda yılların hüznüyle
Yemin billah etsemde
İnanmaz, yalancı tutar beni

Bir akşamüstü,apansız kopan yaprak misali
Önümde yolların en uzağı,
En karmaşığı
Savrulurken oradan oraya...
Uçurumun kenarında
Kör kemancı tutar beni

Sahranın ortasında,gözlerim yağmur yağmur
Sararırken...
Ruhumun yemyeşil sevda başağı
Kaçsam,kum tepelerini aşsamda bir başıma
Bir serap içinde
Yaşlı kervancı tutar beni

Düşmüşüm gözlerindeki parmaklıklar ardına
Melal içreyim,
Değilim ümidin alışığı
Azad bilmem,ayağımda bukağı var gibi beklerim
Hiç kurtulamam
O kadim zindancı tutar beni

Muhammed Mehmet GÜL