Tutanak Şiiri - Aykan Erden

uçuruma tutunamayan yağmurun
boşluğa düşmesi
intahardır
ölümdür
ateş yanar
savrulur alev tutuşur rüzgar
esintilerden kalan
titreyen benliğimizdir
küldür

buz tutar
ölür su
kanak kesilir göl
kalabalığımızdan kalan
ayazdır
sabahın beşidir

gidersin
eksilir yaşam
gidişine bürünür yüzüm
senden kalan
bir kemanın
çığlığında yitirmesidir sesini
acıdır
sorudur
seni eksilmiş bendir