Tutamıyorum Yüreğimi Şiiri - Halil Türkoğlu

İstersem saatlerce çalışayım ben
Bina gibi ne kadar yükselsemde
Ruhumda tuğlalar eksik.
Az yorgunsam, hayal kırıklarının üzerine yıkılayım,
Az çok çizik sıyrık.
Ne kadar düşünsem saatleri,
Dakikalar arasında ilmik gibi işlesem,
Bir an hep kayıp
Ve o kayıplardan dudak bükük,
Ses yitik, kaş çökük.
Her öfkeden batan bir diken çıkarsamda,
Her susmayı dikene bulaşmış kan sansam da,
Geriye baktığımda toprağı deşmiş iskelet ümit.
Ümidi kitaplarda gördüm göreli,
Yumuşak bir serzenişle, toprağa bıraktım kendimi.
Ben bir tohumdum, büyümek mi, unutuldum!
Yaprak nasıl kayboluyor yerde zamanla,
Yüreğimde yokluğu, kaç yaprak çırpınırken dalında,
Kaç yaprak salınırken ayakta,
Ezilirken ayakta,
Yüreğimi bir yaprak kadar boşluğa atıyorum.
Ve sayısız girdap uçurum buluyorum,
Tutamıyorum yüreğimi...