Tutamıyorum artık hayatı…
Yüreğime soğuk adımların girmesin.
Sana duygularımdan şiir yazdım.
Karanlık olmasın resmin odamda.
Bakışlarımda gördüklerim saklanmasın.
Yolla bana senli zamanlarımı.
Solmasın kapımdaki çiçekler, sularken.
Yüzüm kaç zamandır gülmüyor, ruhumda bir kasvet…
Tenimde boğuluyor ömrüm sanki…
Rüzgârın sesinde bir huzursuzluk var.
İçindeki yangının küllerini savuruyor gökyüzüne…
Sürükleniyorum anlamsız bir boşluğun kollarına,
Gözlerime batıyor aşkın hançeri, sevgim yara alıyor.
Adımlarım san ki; yokuş oluyor düz yolda.
Gitmiyor bedenim, almıyor sevgimi ruhum.
Yıkılıyor umutların gökkuşağındaki tılsım.
Dağılıyor her şey, tutamıyorum artık hayatı…
Oktay ÇEKAL
03.02.2015-02.26
Kayıt Tarihi : 10.10.2015 15:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/10/tutamiyorum-artik-hayati.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!