Tatlı uykusundayken güneş
Geçirdim ayağıma spor ayakkabılarımı…
Başladım koşmaya…
Elektrik lambasının,
Telefon kulübesinin,
Üzerinden atlıya,atlıya…
Bir yandan da,
Laf sokuşturuyordum koca kente:
“Hiç biriniz tutamazsınız beni,
Arabalar,binalar,reklam panoları…
Elveda…
Ben doğaya gidiyorum,
Sizlerin,benim,hepimizin,
Ana yurduna…”
Halûk Şan DİKMEN
Haluk Şan DikmenKayıt Tarihi : 26.4.2010 14:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygu,düşünce,bilgi:Yüksek olan her şey iyi ve güzel olsaydı,patlayan yanardağlardan tüten ve kilometrelerce yükseğe çıkan zehirli dumanlar bir işeyarardı.Bugün Fransanın başkenti Paris’te binaların %60’ının en az yüz yıllık olduğu söyleniyor.Biz ise yıkıp dikiyoruz,kesip dikiyoruz.Atatürkümüzün bir ev için ağacı kestirmek yerine,bir ağaç için evi taşıttırdığını unutarak…

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!