Uykuların seni terk ettiği gece kavuşmaz gözkapakların birbirine
Gözbebeklerinse asılı kalır tavanın en kör noktasına
Pencereleri gıcırdatan hafif rüzgârların farkına varmaz ağırlaşmış bedenin
Büyüdükçe büyür yalnızlığın
Güneş saklandıkça saklanır inatçı bulutların arkasına
Bir türlü doğmayı bilmez
Yıldızlar hiç gitmezler oradan
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta