Uykuların seni terk ettiği gece kavuşmaz gözkapakların birbirine
Gözbebeklerinse asılı kalır tavanın en kör noktasına
Pencereleri gıcırdatan hafif rüzgârların farkına varmaz ağırlaşmış bedenin
Büyüdükçe büyür yalnızlığın
Güneş saklandıkça saklanır inatçı bulutların arkasına
Bir türlü doğmayı bilmez
Yıldızlar hiç gitmezler oradan
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta