Uykuların seni terk ettiği gece kavuşmaz gözkapakların birbirine
Gözbebeklerinse asılı kalır tavanın en kör noktasına
Pencereleri gıcırdatan hafif rüzgârların farkına varmaz ağırlaşmış bedenin
Büyüdükçe büyür yalnızlığın
Güneş saklandıkça saklanır inatçı bulutların arkasına
Bir türlü doğmayı bilmez
Yıldızlar hiç gitmezler oradan
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta