Tutamazdım gözyaşlarımı oktay avcı

Çocuktum
Annemde bizi döverdi
Canım yanardı
Ağlardım
Korkardım
ödüm bokuma karışırdı
tutamazdım gözyaşlarımı
hatalıysamda,
suçluysamda
sorgulamazdım kendimi
haketmişmiydim
bilemiyorum ölçüsünü
dedimya çocuktum
suçsuzsamda suçlu sandım kendimi
Vicdanım sızlamazdı
Üzülmezdim
kabullenirdim
bekledikçe korkularım çoğalırdı
konuyu biri dağıtsın
bitsin isterdim unutulsun
Şimdi size verilen cezadan
Ben daha çok suçlanıyorum.
Vicdanım rahatsız
Şanzımanım dağılmış
Şaftım kırılmış
Akülerim boşalmış
En dağınık
toparlanmaz bir araç gibiyim
perte çıkmış
çocuk psikolojisini bilmeyen
Babalar ve anneler karşımda
Terbiyeyi
Nizamı
disiplini
dayakta
baskıda arayanlar
haksızlığa uğrayan
her çocuk canımı acıtıyor
canı simit çeken çocuğa
sokak ortasında
terbiyesiz diyen bir anne
soru soran bir çocuğu
tokatla susturan bir baba
sokakta çocuk terbiye edilmez hanım
terbiye evde verilir bey
diyesim geliyor
yada bir tokat atasım suratına
dinsizlikmi bu
imansızlıkmı
neyse ne
zoruma gidiyor