Tutamaz artik beni hiç bir sevgi

Bir ayrılık rüzgarmiydin hayatımdan esip gittin
Tutamaz atık beni hiç bir sevgi umutlarım savruldu artık ucan kuşun kanadından
Yok olan hayallerimi gecenin sessizliğinde anlıyorum gidişinle sessizliğe burundu hayatım
Ben nerde yaşadığımı bilmiyorum ağlamak çaresizliktir ben şimdi çaresizliğime ağlıyorum

Yalnızlığı mı kendime dost ettim umutlarım hiç olmadı severken terk edildim
Kader dedim normalde kadere inanmazdım çaresizliğimle ona da inanır oldum
Susuyor şimdi dilim satırlar da konuşuyor sana yüreğim içinde neler bırakdisan onu sen bilirsin
Kim bilir kaçıncı terk ettiğin yürektir benim yüreğim

Acımasız olanlar bir gün acılarla yoğrulur
Ben gidiyorum yakın göremedin ne beni ne sana yazılan şiirlerimi yüreğinde
Sana yazılan şiirlerim bilmem af edecek mı beni
Vefasızlara asla satır karalamazdım nerden bilecekdimkıi vefasız yüreğini
Son mektup gibi oku bir kenara at beni hasreti içinde saklı bu şiir bilmem af edermi beni sana yazıldığı için