“Tutmayı bilmeli insan...
İyiliği yüreğinde, iyi yürekli insanları hayatında.
Sırları içinde, dilini gerektiği yerde...
Her şeye rağmen hayatın bir ucundan ve tuttuğuna değmeli tutunduğu yaşam…”
Ve birgün biri çıkagelir hayatınızın köşesinden;
Bir tebessümüyle,kırk hekimin saramadığı yaraları sarar.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta