Tutamadım Elinden Şiiri - Midayet Kara

Yar elinden, su içsem yar elinden
Bıktım usandım, zalimin dilinden
Kurtulabilirsem, bu zalim yerden
Geçti ömrüm, tutmadım yar elinden

Geçti ömrüm, bir rüya gibi geçti
Zalim felek bu aşka, ömür biçti
Gönül verdim, o başkasını seçti
Geçti ömrüm, tutmadım yar elinden

Çekerim dertleri, yüzüm gülmüyor
Yâre gitsem, felek aman vermiyor
Çok istedim, o yar bana gelmiyor
Geçti ömrüm, tutmadım yar elinden

Nere gitsem, kader benimle oldu
Dost aradım, el alem bana güldü
Hep çileden kaçtım, dert beni buldu
Geçti ömrüm, tutmadım yar elinden

Felek hep peşimde, beni arıyor
Nere gitsem, gelip beni buluyor
Yalan yere, bana sözler veriyor
Geçti ömrüm, tutmadım yar elinden

O yârin yüzünden, hep acı çektim
Her gece ağlayıp, gözyaşı döktüm
Feleğin elinden, canımdan bıktım
Geçti ömrüm, tutmadım yar elinden

Kaçsam da kader peşimden geliyor
Aşk sarhoşu oldum, başım dönüyor
Felek hep peşimde, aman vermiyor
Geçti ömrüm, tutmadım yar elinden

Felek aman vermedi, yâre gidem
Yar bana bakmıyor, ben nasıl edem
Sevgi ister gönlüm, sevgisiz nedem
Geçti ömrüm tutmadım, yar elinden

Midayet söylersin, dinlenmez sözün
Yalanın yok senin, doğrudur özün
Yar sana gelmese, güler mi yüzün
Geçti ömrüm, tutmadım yar elinden
(0224) Ekim 1981