Tutamadim sana verdigim sözü
sizlattim gene dün gece
bu yarali kalbi meyhane köselerinde
su fayda etmez simdi cöllesmis bedenime
kasirgalar dagitmaz senin gibi
tutamadim verdigim sözü sevgili
dün gene birisinin koynunda senin kokunlaydim
verdin bana cekilmez derteri
unutamiyorum serefsiz.....simdi seni
actin bedenimde kabuk baglamayan yaralar
buz kesti beynimin sana ait damarlari
gelip kaldirsana zehirini verdigin bedenimi
topragin koynuna indirsene beni
belki tutarim sana verdigim sözü
unuturum isminin bende kalan yanini
savururum topragimi kimsesi olmayan ülkelere
sorarim aynadaki gördügüm kendime
neden bu kadar seviyorsun diye
kara sevdayla yanmis bu bedenim
ne yapsam kurtulmaz bendeki senden
aksam seninle
sabah seninle
günümde,gündüzümde
gecemde,ekmegimde
yalniz kalinca seninle
kimselere acmaz derdini
serefsiz...... bu beden unutmayacak asla seni.........
21.07.2008
Önder TasKayıt Tarihi : 21.7.2008 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kara sevdaya tutulan bir kalb.. ne kdar yaksanda kül olmaz unutamaz...ve bir daha adam gibi sevemez.. bu siirimi kara sevdaya tutulmus sevdigim Bir abim icin yazdim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!