Tutamadım Şiiri - Adil Özdemir

Sen hiç ateşi yüreğinle tuttun mu, yandı mı ta içeriden yüreğin.
Sen hiç uçurumdan boşluğa kendini bıraktın mı,ürperdi mi için.
Sen hiç sevdiğinin arkasından bakakaldın mı, ta derinden bir şey koptu mu.
Sen hiç inadına gülleri dikenlerinden tuttun mu, kanadı mı parmakların,
Buna rağmen mutlu oldun mu,sevdiğim kokuyor diye.
Sen hiç soğukta bekledin mi,için kor gibi yanarken.
Sen hiç ellerini uzattın mı boşluğa,sevdiğim belki tutar diye,
Sen hiç uzaklara daldın mı, bir haber gelebilir diye.
Ben bunların hepsini yaptım,yandım,ürperdim,baktım,kokladım,üşüdüm,daldım.
Ama tutamadım ellerini,tutamadım.