hep bir ilk vardır
hayalleri süsleyen
birde SON
yürekleri öldüren
gerisi detaydır
anlamını yitirmiştir
çoktan unutulmuştur
bir gözleri ıslatan
birde yüreği yanan
aktörleridir oyunun
son perdesi
ve.......
derken kapanır
sahne ışıları söndürülmüştür
karanlık bakan gözler
görmez olur
sevgilinin gidişini
ayak sesleri eşlik eder
boğaza dizilen hıçkırıklara
karanlığın içinde uzanır
boşlukta kaybolur
çünkü yoktur artık tutacak el
Kayıt Tarihi : 7.6.2017 11:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Topcuoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/07/tutacak-el.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!