Tut Yüregimden Şiiri - Şairin Sesi

Tut yüreğimden, düşmesin uçurumlara,
Titriyor bak, incecik bir dal gibi rüzgarda.
Ne yangınlara dayandı bu göğüs kafesi,
Ama şimdi bir nefes kadar kırılgan.

Tut yüreğimden, kör kuyularda kaybolmasın,
Bir ses duyur bana, karanlığımı yırtan.
Ellerin olmasa kim ısıtır bu soğuk geceyi,
Kim toplar paramparça dökülen yıldızlarımı?

Tut yüreğimden, usulca, incitmeden,
Hangi kelime anlatır içimdeki yangını?
Gözlerim boşluğa alışmış, gökyüzü uzak,
Ama bir adım daha atarsam uçurum…

Tut yüreğimden, bil ki seninle tamam,
Bir omuz ol yorgun başıma,
Bir dua gibi dol güneşimden içeri,
Bir düş değil bu; kanayan bir gerçek.

Tut yüreğimden, yalnız bırakma beni,
Her şey üzerime gelirken, sen ol sığınak.
Bir harabe gibi çöksem de kalbine,
Beni yeniden inşa et… ama tut yüreğimden.