Babaannem dedi ki,
ellerim tutmaz,ayaklarım çekmez,
sen eşşek kadar oldun,
yok kimsem tutturmaya,
geç karşıma,
tut ucundan,
katla ikiye.
o gün topadık çarşafları,
mis sabun kokulu çamaşırları,
yıllar geçiveriyor
aklar çoğalınca,
hatıralar dönüyor,
çarşaf kenarlarında,
raflardaki sabun kokularında.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta