Tut Elimi Şiiri - Menderes Dağlaroğlu

Göz bebeklerim, ilelebet büyüdü
Seni karşımda, afiş gibi görünce
Bu ayaklarım, sana doğru yürüdü
Sen o saçlarını, karşımda örünce

Yok değerine, satıyorum kalbimi
Sanki artık ben, yaşamıyor gibiyim
Zorlasam da inatla, gönül sabrımı
Seni öpeceğim galiba, deliyim

Yüzüme bir dokunup, pamuk elinle
Alıştırsan olmaz mı, kendine beni
Bende oynasam, yavaşça saç telinle
Sonra sarsam olmaz mı, belinden seni

Düştüğüm ümitsizlikten, kurtar beni
Bu gece olsun, mekanına al beni
İstiyorsan sonra , sarıp sarmalayıp,
Dış kapının önüne, bizzat koy beni

Söndü sönecek, bu gözlerimin feri
Tut elimi, daha ne beklersin peri
Biraz daha almazsan, beni içeri
Kapın da kalacam, bir kemik bir deri