Tut Sevdanı Şiiri - Hikmet Yaşin

TUT SEVDANI

Sararıyor yapraklar, çiçekler de soldu, kim der kaderden
yaşla doldu gözlerin ikisi de, denilmez mi kederden
ağlasan da ağlamasan da, giden dönmez gittiği yerden
ne bir ses ne bir selam gelir, bekleme beklemen nafile.

Yaşıyorum diye sanma, görürsen gökyüzünü yıldızsız
değer mi katılaşmak dural taşlar gibi, sessiz sedasız
yakışmaz insanım diyebilene, yaşadıysa sevdasız
ömürler ömür değildir, sevmek için uğraşman nafile.

Yıldızları sevsen de sınama, yoksa içinde güzellik
her şey uçup gider elinden, sevdalar olmaz bir gecelik
varsa nasibin tut nefesini, al yarinden bir busecik
değsin nefesin nefesine, sevgisiz yaşaman nafile

Dilin sürçse de sırala, sevda sözlerini gözlerinle
de gün boyu, üşenme, gönder aşk oklarını yüreğine
gülücükler düşecek, güller olup açılan ellerine
topla onları, soldurma, arkasından seslenmen nafile.

04 Mart 2009
İstanbul