yaşamın kavakları esiyordu ankaraya inat,
Ağlıyordu kuytu köşelerin sessizliği
Burukluğun çığlığında kayıyordu enkazlar.
Yüz üstü duygu selinde
peri kızının gözyaşları akıyordu.
Kirlenmiş hayatın maviliğinde, denize yansıyordu gökyüzü,
Ellerinden kayıyordu insanların gençliği, çocukluğu, yaşlılığı
“Unutmak kolay mı? ” deme
Unutursun Mihriban’ım.
Oğlun, kızın olsun hele
Unutursun Mihriban’ım.
Zaman erir kelep kelep..
Devamını Oku
Unutursun Mihriban’ım.
Oğlun, kızın olsun hele
Unutursun Mihriban’ım.
Zaman erir kelep kelep..




Şiirime dair güzel sözlerinize geç te olsa bir teşekkür etmek istedim..Teşekkürler Lemide Hanım...
veriyorsunuz üstadım damardan....zevkle okuyorum...şiirlerinizi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta