yaşamın kavakları esiyordu ankaraya inat,
Ağlıyordu kuytu köşelerin sessizliği
Burukluğun çığlığında kayıyordu enkazlar.
Yüz üstü duygu selinde
peri kızının gözyaşları akıyordu.
Kirlenmiş hayatın maviliğinde, denize yansıyordu gökyüzü,
Ellerinden kayıyordu insanların gençliği, çocukluğu, yaşlılığı
Şiirime dair güzel sözlerinize geç te olsa bir teşekkür etmek istedim..Teşekkürler Lemide Hanım...
veriyorsunuz üstadım damardan....zevkle okuyorum...şiirlerinizi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta