yaşamın kavakları esiyordu ankaraya inat,
Ağlıyordu kuytu köşelerin sessizliği
Burukluğun çığlığında kayıyordu enkazlar.
Yüz üstü duygu selinde
peri kızının gözyaşları akıyordu.
Kirlenmiş hayatın maviliğinde, denize yansıyordu gökyüzü,
Ellerinden kayıyordu insanların gençliği, çocukluğu, yaşlılığı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Şiirime dair güzel sözlerinize geç te olsa bir teşekkür etmek istedim..Teşekkürler Lemide Hanım...
veriyorsunuz üstadım damardan....zevkle okuyorum...şiirlerinizi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta