Tut ki Sevmişim Şiiri - Vedat Koparan

(Boşluğun karanlıklarına
Ay evinden saçılan
Yıldız parıltılarıyla)

Gül dikeniyle nasıl güzelse
Gece gündüzde
Nasıl birbirini bütünlerse
Ay’la yıldızlar ve güneş
Sen eşliğinde mavide
Kanasa da sevgim
Dikenine razı olan gül kadar
Gülü dikenleriyle
Tut ki sevmişim

Serap çöllerinde biçare
Vahayı arayan bedevice
Gecelerin iz düşümünde
Seni istediğim ay kadar
Sevdamın
Suskun kalışlarında
Dilimde ezgisiyle
Tut ki sevmişim

Ay derim ki
Ay gözlerinde biterim
Gökyüzünü gözlerim
Her gece seni özlerim
Tut ki sen kadar
Bir seni sevmişim
Işığısın
Karanlık gecelerimin

Mecnun olmuşum aslında
Sevmişim deryalar kadar
Hangi kapı hangi kapıya
Hangi yürek hangi yüreğe çıkar
Kavuşamazsak da
Tut ki ölümüne
Gönülden sevmişim
“Ne çıkar”
Bu benimkisi
Hükmü sonsuz bir sevda

Bitmedi…

Vedat Koparan 20.07.2006

“Ne Çıkar” Şiirinden Öykünme
Sonsuz Saygı Sevgilerimle
Çok Teşekkür Ederim. -,-`-,-(@