Tut ki Sevmek Şiiri - Nermin Altındağ

Tel örgülerin ardına hapsettiler yüreğimi
Gülleri ve serçeleri
Voltalarımın arasında eziliyor kağıtlar
ve kalemler
Sınırsızlığın sınırlarını çiziyorum şimdi
Tut ki bir esarettir sevmek
Delice
Tut ki sevmek sınırsızca bir serseriliktir
Bir tuhaflığın vâki olduğu şu vakitte
Tut ki sınırsızlığın sınırları kapatır kafese özgürlüğümü
Hesapsızca
ve korkusuzca aldığım nefesleri
Çocuksu gülüşleri ve hayalleri özlerim
Sınırsızlığın sınırlarına hapsedildiğim şu vakitte
Tut ki bir esarettir sevmek
Delice
Tut ki sevmek sınırsızca bir serseriliktir

Biz iki candık dost
İki deli
Sevdaya
ve özgürlüğe susamış
İki... -serseri-
Sevdik
Uçan kuşun kanadında
Açan gülün yaprağında siyah
Bir arının
Hatta bir sivrisineğin vızıltısında dahi duyduk
Sevgilinin sesini
Tut ki esareti esir edecektik bu sevdaya
Meydan okuyacaktık hayata
ve yıllara
Siyahları iyilerin giydiği bu diyarda
Sınırlarını çizmeye kalktık aşkın
Sınırsızlığını görünce şaştık
Çaresizce bakıştık
Yerden göğe akıştık
Şimşek gibi çakıştık
Tut ki biz serseriliğimize aşıktık
Sevdaların berjer koltuklara
Bilmem ne marka altın takılara hapsedildiği
şu üç kuruşluk dâr-ı dünyada biz
Bir elmanın yıldız gibi dizilmiş
Beş çekirdeğine hayrandık
Tut ki biz serseriliğimize aşıktık

Bu gece de
Tıpkı olduğu gibi her gece
Hece hece
Biz sevdaya hayranız
Biz
Sevdaya sevdalıyız

Sınırsıca sevmenin sınırlarını zorladığım şu vakitte
Tut ki bir esarettir sevmek
Delice
Tut ki sevmek sınırsızca bir serseriliktir...

(14.05.1998/DÜZCE)