Akasya kokulu yarim duy beni,
sabahları yürüyorum kırlangıç sahilinde sensiz.
Tut ki ben seninleyim
tut ki eleleyiz
ve sen bana şiir okuyorsun
mesela yani
mesela..
Tut ki kaldırımlara resim çiziyoruz
ama sen yoksun
tut ki horon oynuyoruz
taşaltı sokak başlarında
tutki bu kez ben yokum.
Pangaltı'na koşuyoruz
yerlerde yağmur gölgeleri
ve heryerde toprak kokusu,
tut ki öylesine koşuyoruz
tutki sabah olmuş
tut ki bir kemence sesi var başucumuzda
tut ki ellerimizde kirlenmiş mendiller
ve sen ıslanıyorsun
tut ki bir adam bilye oynuyor
arıyor çocukluğunu..
Tutki biz doğmamışız,
tutki sende yoksun ben de yokum
tut ki ikimizde ağlıyoruz
ve sokakta halen yağmur yağıyor..
ilhan PARÇALI
29/06/2011
İlhan ParçalıKayıt Tarihi : 29.6.2011 16:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!