Kayıkçıya…
Kıyıya yanaşma
Eğer yanaşırsan biter büyü
Güneş sarı ışık olur içimde
Göl mavi bir su
Vakit sahipsiz ilerlerken
Sen de sal kendini
Sal ki nereye giderse zaman
Evin olsun yolun
Bir kayık olsun, iki de kürek
Sular evim olsun
Mavi gözlü iyi yürekli adam
Umuduma yoldaş olsun
Bilgelikle çeksin kürekleri
Güneş ötelerden göz kırpsın
İki kürek olsun, bir de kayık
Zaman unutulsun
Güneş sonsuz şarkısını mırıldanırken kulaklarımıza
‘’Bir kız fotoğraf çekip dursun
Birazdan ölecekmiş gibi
Zaman onu yutacakmış gibi
Sarılsın yaşama
Resimler şahidim olsun…’’
İki kürek,
Yalnızlığımın kolları
Kayık, anlamsızlığım
Ya batarsın suya, ya batmazsın
Ey Mavi! Çek kürekleri
Çek de
Yalnızlığımın kolları batıp çıksın virane dünyama
Anlamsızlığım salınırken
Mavi yosun kokulu uçurumda
Altımdan kayıp giden
Anlamsızlığım olsun…
Olsun,
‘Bir kayık, iki de kürek olsun…’
Çağla GökdenizKayıt Tarihi : 18.3.2009 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saat 16.30. Güneş gölün üstünde takla atarak şekilden şekile giriyor. Tuba’yı ve Cano’yu (canon fotoğraf makinem) alıp göle gidiyorum. Dersin başlamasına yarım saat var. Kayıkta birini görüyoruz. Ah diyorum içimden şimdi orada olmak vardı. Sonra durup düşünüyorum, neden dışımdan söylemiyorum diye. Tuba’ya dönüp ne dersin? Çağlaaaaaa. Bugün delilik günü mü? Başımı sallıyorum. Amcaaaaaa, hey! .. Bizi de alır mısın? Azıcık n’olur. Fotoğraf çekeceğim. Köşeye gelin, köşeye… Küçük çocuğuz biz, gibisi az kalır. Köşeye gidiyoruz, kayıkçı bizi almaya geliyor. Bizi çok mutlu ettiniz, çok teşekkür ederiz. Gözleri masmavi… Fotoğraf çekmeme yardımcı oluyor. Sohbete başlıyoruz. Amca diye seslendiğim kayıkçının Eğitim Fakültesi Beden Eğitimi Bölümü’nde Öğretim Üyesi olduğunu öğrenince biraz utanıyorum. Sonra kendimi teselli etmek adına, dışarıda gördüğüm için amca dediğimi, fakültede görmüş olsaydım hocam diyeceğimi düşünüyorum. Saat 17’deki ders başlıyor. Biz hala kayıktayız. Mavi gözlü kayıkçıyla vedalaşıyoruz. Tuba diyorum bugün ayın kaçı? 12 Mart. Bu günü unutma olur mu diyorum. Bugün sen çok mutluydun, ben de…Bugün delilik günü… Hadi derse diyorum. Çağla ders başlayalı on beş dakika oldu. Delilik günü değil mi? Belki kabul eder diyorum. Ne mi oluyor? Hocamız bizi kabul ediyor. Yarın fotoğrafları çıkartıp, bir de bizden hatıra diye bu şiiri vermeye gideceğiz… Bizi unutmasın diye…
ifadeler şiiri okurken su gibi
takıntısız pürüzsüz satır geçişleri
mükemmel
finişe yaklaştıkca heycanı artıran
bir paylaşım olmuş
kutlarım yazarı ve yazanı
salim erben
Birazdan ölecekmiş gibi
Zaman onu yutacakmış gibi
Sarılsın yaşama
Resimler şahidim olsun…’’etkileyici dizeler tebrikler
TÜM YORUMLAR (5)