-“ Bir kimse bir şeyi beklemezse, beklenmeyen şeyi bulamayacaktır” – Heraklit
boyum kadar düşünce
boyum kadar tufanım ben
yok sayılmış bir eğride akan
doğduğum gün
bana armağan
ölümden çalıntıdır yaşam
tut ki kurudu bütün nehirler
yataklar yine de akmak içindir
onlar bekler
hani diyorum ki
soluğu tükenmiş su teninde bile yeşerse
her ölümlünün bir yarını olmalı
dur!
dinle çığlığımı
yaralı teleklerin çıtırtısı bu
bir avaz bırakıyorum kış serçelerine
şere karşı hayırlar serpiyorum son ötüşlere
yarınlar unutulmasın diye
dil anlama kavuşursa ortaktır ancak
sözün sinesinde yırtılıyor nefesim
uyuyan bir kelebekten çaldım düşleri
göğe asılan şimşeğin ucunda sesim
yılgınlığın talanıdır çarparken sesine
tut ki kurudu bütün nehirler
düşler yine de inanmak içindir
her ölümlünün bir yarını olmalı
(Mayıs 2003 - 10 Ocak 2004 – 22 Mart 2004)
(*) Uzun sürede yazılmış bir şiirdir bu. Manevi kızım S’nin acılarını paylaşırken; bir taraftan gitmemesi için dua eder ve diğer taraftan neden gitmesi gerektiğini anlamaya çalışırken; son olarak da çıktığı yolculukta onun kucağına bir yudum umut bırakmaya çabalarken yazıldı. İç içe geçmiş pek çok duygunun ifadesidir. Gideceğini ilk günden beri biliyordum. Bu yüzden son dize, daha öyküye başlarken düştü kâğıda.
Şimdi o, albatroslar diyarında…
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 23.3.2004 00:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
müzeyyen başkır
Yürekten tebrikler...
Melih COŞKUN
TÜM YORUMLAR (12)