Tut ellerinden; elleri daha fazla kanamasın, gözyaşları kanlı olmasın! İsyanları sessiz olsun; canı yanmasın! Sadece senin sesin olsun, ona bakan gözlerin olsun, bir annenin kızını okşar dokunuşların olsun yeter ona...Gördüklerinden kalbi acıdı; göreceklerinden de acımasın! Masum yüreği bir daha kaska...tı olmasın....Sevebilsin herkesi, her şeyi...ona zarar vereceklerini bilse dahi....Canı çok yanıyor; sen yoksun....Nerdesin? Elleri seni arıyor; gözleri yolunu gözlüyor, kalbi sen diye can çekişiyor....Çok özlemiş seni! Yanındayken bile özlerken yokluğunda özlemenin sınırlarını zorlaması gayet doğal geliyor bana...Hiçbir şey bilmiyor bildiği tek şey; seni ölümüne sevdi...Severken acı çeker mi insan? Çekiyor işte...Olsun be hayatı, yeter ki gözyaşları senin için olsun! Yakmasın kimse canını senden başka, aramasın gözleri senden başkasını...dokunmasın kimse ona senden başka; sana da ondan başka. Al bu yüreği senin olsun, sensiz taşıyamaz ki...Sadece doğdu bu can varsın olsun sende son bulsun!
Şair Hülya ErkoçakKayıt Tarihi : 17.9.2010 21:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Hülya Erkoçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/17/tut-ellerinden-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!