Tut Ellerimi Yar Şiiri - Atra Gönül Aslan

Tut Ellerimi Yar
Tut ellerimi bırakma yar
Gece düşlerle birlikte bizim olsun
Bırakırsan
Yanağında üşüşen buseler ağlar
Saçların ellerimde yorgun kalır
Duyamazsın rüzgârın ninnisini
Tut ellerimi tut evvelim
Karanfil kokusuyla okşarım yüzünü tenimle
Ah akşamsefaları ömrümden eksilmiş sensiz
Meğer haberim yok
Hapsedilmiş duygularla yanar gözlerim
Sana susamışlığımın nirvasında
Derin bir isyan başlar
Senli sensiz geçen vakitlerim için
Tut ellerimi bırakma sakın
Solmasın pembeye sargın günlerimiz
Gözlerin bir han içinde
Sağını solunu şaşırmış yolcuyum
Ah öpüyor dudaklarım gözlerini
Neler anlatıyor bana o bakışların
Romana sığdıramıyorum
Sözcüklerin renklerini o an
Kirpiklerinin esiriyim yar
Sürgün eyle yüreğinin toprağına
Dinsin aklımın yangınları
Dursun mülteci yanım
Tut ellerimi bırakma ahirim
Sar koyununa bedenimi sımsıkı
İçinde dokunulmamış sevgilerim
Seni bekler
Sığındığım aşkından eylesen beni
Nöbet yağmurların konar pencerene
Ömür diyarım yiter intihar eder yokluğuna