Tut Ellerimi LÜTFEN Şiiri - Rukıye Acar ...

bırakma ellerimi düşmekteyim
uçurumun kenarında değil
birazdan dibindeyim
merhamet et lütfen
ey ruhumun mücella incisi
deli bir atın toynaklarıyla
eziliyor onurum,şuurum
belki Irak gibi biraz suçluyum
belki suriye gibi karmaşık
gazze gibi inatçıyım
ümit yoksulu gözlerim fersiz
esiyor alnımda günahkar yıllar
üşüyor kalbim yine kimsesiz
bırakma ellerimi lütfen
düşüyorum sessiz sessiz

sensizliğe düşmek
ölüme düşmek gibi
cihad yerinden kaçıp
evde dövüşmek gibi
tut ellerimi lütfen
kalbimin süreyyası
gözlerimin öz nuru
şiirimin mahlası
sensiz duramıyorum
bir tecelli et ne olur
çok karanlık her yer
korku dehşet ve cinnet
ışığına muhtacım
titriyor ellerim
çekiliyor nefesim
yine uyuyamıyorum....

14.04.15
01:20