Tut Ellerimi Şiiri - Osman Çağlayan

Tut ellerimi üşümesin,
Soğukluktan donuyorum.
Kendi adımı unuttum,
Seninkini anıyorum.

Gözlerin nemli, pek nemli;
Bakışların da elemli.
Dostluğumuz çok kıdemli,
Bir parçamsın sanıyorum..

Gitmem aşkın inkarına,
Umutlarım var yarına,
Atılmışım bir fırına,
Ateşine yanıyorum.

Bülbül gül dalına konar,
Kendini güvende sanar,
Kırılan kalbimi onar,
İçten içe kanıyorum.

Göster vefanı geç kalma,
Yavaş yavaş sönüyorum.

13.06.2014