Nasıl kaderimiz yazılmışki böyle
Hep ayrılıyoruz ikimiz niye
Dayanmıyor yüregim artık işte
Tut ellerim artık korkuyorum bırakıp gitmeye
Birazdan sıralanır dağlar boy boy önüme
Dayanamam çabuk özlerim görünmessin gözüme
Her elini bıraktıgımda kan doluyor içime
Tut ellerimi korkuyorum bırakıp gitmeye
Uyumaya korkar oldum gün geçiyor diye
Ayıracak felek doymadan sana yine
Kimi kime şikayet edeyim sen söyle
Tut ellerimi korkuyorum ayrılıp gitmeye
Anlamaz halimden sensiz yine olur gece
Kalırım yanlız sormaz halimi kimse
Yagmur olur göz yaşlarım dinmez işte
Tut ellerimi korkuyorum ayrılıp gitmeye
Her gün bakacağım hep göklere
Eger görürsen bir kuş selam söyle
Belki gelir konar koguş pencereme
Seni anlatır bana korktugum gece
Kayıt Tarihi : 29.10.2007 00:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beni tut ellerimi adlı şiiri yazmaya iten sebep hep ailemden ayrı düşmem oldu ve şöyle devam etti. 16 yaşında evlendim biryıl beraberlikten sonra yurtdışına çıktım ayrılık başlamıştı birer yıl araynan iki defa izine geldim sonrası oturma izni alamadımdan dolayı 8 yıl gelemedim ve öyle böyle derken 11 yıl ayrılıgı tattım ve sonunda kesin dönüş yapıp hasretlige noktayı koydum derken askere daha gidememiştim hal böyle olunca askerlik geldi kapıyı çaldı ben bu vatanın evledıysam askerlimi yapmam şarttı yine ayrılık gözükmüştü yaş olmuştu 36 bu ara iki oglum vardı nerdeyse onlarlada yaşımız aynı 16 yaşında evlenince çocuklarla yaş farkı pek kalmadı ve acemi birligine gittim hayat yarı olmuştu ve yine ayrılmıştım 40 gün acemi birliginde kaldım on izinine geldim daha 14 ay vardı iyce ayrılıktan bıkmıştım öyle duygulandımki sabah yine ayrılacaktım ve oturup duygularımı oldu gibi yazdım ve bu şiir ortaya çıktı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!