Tut ellerimi Şiiri - Ali Livdumlu

Ne yarın ne ilerisi,
Sadece belirsizlik belli
Meçhulun girdabında
Kaybolan bu yolda
Dönüyorum durmaksızın...
Duraksız, limansız
Yüreksiz, çaresiz
Kayboldum bulutlarda...

Görünmez oldu gördüklerim,
Bilinmez oldu bildiklerim
Sevenlerim, dostlarım...
Hani nerde anılarım?

Karıştım bulutlara...
Yağmur olup yağıyorum,
Buhar olup uçuyorum.
Bugünsüzüm, dünsüzüm
Seninleyim, sensizim
Hiç kimsesizim, herkesleyim
Var mıyım, yok muyum
Nefes miyim, toprak mıyım?
Bir garip haldeyim
Bulamadım ben beni...

Duman duman başım,
Bulutlara karışmışım,
Ben böyle yaşamaya alışmışım,
Tut ellerimi.....

(Şubat, 1997)