I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Yine sayfadayım.
Yazıyı bir kez daha okudum, bir kez daha 'içim burkuldu..'
Kaleme yakışan değerli şaireyi bir kez daha kutlarım..
'İnsan, büyüdükçe 'acıları da büyüyormuş......' Gerçek budur Nimet Hanım... Acıdır ama, maalesef.........
Kızlar saçlarını tarar, yüzlerine 'allıklar sürerdi...'
Erkek çocuklarsa babasının tıraş takımını bulur, keserdi dudak üstlerini, elini, yüzünü...
Dertleri 'çabuk büyümekti...'
Biri anne olacaktı 'çaputtan bebeğine', diğeri de 'adam olacaktı', sakalı, bıyığı ile.....
Oldular....
Ama bitti 'beş taş' oynamalar... Uçurtmaların ipi koptu, uzaklaştı bilinmeyen göklere doğru...
Artık bir kucakta bitmiyor korkularımız... Yaslandığımız 'çınarlar' yerinden söküldüler... Geceler uzadı... Acılar acıları doğurdu...
Kalabilseydik keşke o tozlu yollarda... Düşe kalka......
Çocukluğuma sıkça dönerim ben de... Bir yanım çocuk kaldı, şükür... Aslında her insanın sığınağıdır çocukluğu... Kimi hala döner, kimi onu da kaybetmiştir...
Kaybederek büyüyenlerden olmaktır, en kötüsü...
Çok etkili bir anlatım... Seviyorum bu tür yazıları... 'Yazana bağlı' elbette...
Tebrik ve teşekkürlerimle Nimet Hanım... '
Nimet Hanım,
En değerli varlıklarımızdan anneye duyulan özlem ve hasretlik dizeleriydi....
Sizi ve değerli çalışmanızı yürekten kutlarım....Emeğine, yüreğine sağlık....
Başarınızın devamını......kaleminizin tükenmez olmasını diliyorum....Nice başarılara....
Selam saygı sizedir......
annaciğin benim de ellerimden tutsun :(
BÜYÜYENLERE YADA BÜYÜMEYE ÇALIŞANLARA HALA
meşin çorapların içinde çoktan soğudu ayaklarımız
belki sırf bu yüzden çarçabuk büyüdük
dağıldı elimizdeki çavdar desteleri
ellerimizde uçurtmaların kuyruğunu taradığı rüzgar kaldı sadece
düşünüyorum da
o ara sokaklar duyabilir mi hala çığlık izlerimizi
yeniden koşsak koşuşsak.., ah!
yeniden düşsek kalksak karosuz çamurlu yollarda
hala büyütmemek için köşede uyutur mu bizi saklambaç
ne çabuk büyüdük be mirim
vay ki vay balkonlardan sarkan endişeli sese göze
ana göğsüne
vay ki elindeki ekmeğin tazeliğinde göverdiğimiz evin direğine
bilseydin yer miydin içer miydin uyur muydun büyür müydün
kızıyorum kendime,size,çocukluğuma
keşke diyorum keşke
biraz daha yaramaz olsaydık
biraz daha inatlaşsaydık mesela
yemeseydik,içmeseydik,uyumasaydık
dinlemeseydik
büyümeseydik yani...
Be de bu güzel ve derin çalışmanıza küçük bir şiirimle katılmak istedim.....
Sonsuz kutluyorum efendim,saygı ve sevgimle....
İnsan, büyüdükçe 'acıları da büyüyormuş......' Gerçek budur Nimet Hanım... Acıdır ama, maalesef.........
Kızlar saçlarını tarar, yüzlerine 'allıklar sürerdi...'
Erkek çocuklarsa babasının tıraş takımını bulur, keserdi dudak üstlerini, elini, yüzünü...
Dertleri 'çabuk büyümekti...'
Biri anne olacaktı 'çaputtan bebeğine', diğeri de 'adam olacaktı', sakalı, bıyığı ile.....
Oldular....
Ama bitti 'beş taş' oynamalar... Uçurtmaların ipi koptu, uzaklaştı bilinmeyen göklere doğru...
Artık bir kucakta bitmiyor korkularımız... Yaslandığımız 'çınarlar' yerinden söküldüler... Geceler uzadı... Acılar acıları doğurdu...
Kalabilseydik keşke o tozlu yollarda... Düşe kalka......
Çocukluğuma sıkça dönerim ben de... Bir yanım çocuk kaldı, şükür... Aslında her insanın sığınağıdır çocukluğu... Kimi hala döner, kimi onu da kaybetmiştir...
Kaybederek büyüyenlerden olmaktır, en kötüsü...
Çok etkili bir anlatım... Seviyorum bu tür yazıları... 'Yazana bağlı' elbette...
Tebrik ve teşekkürlerimle Nimet Hanım...
Nimet hanım,
Beğenerek okudum Anne şiirinizi,
Çok güzel kutluyorum,
Tebrikler.
(Tam-puan)
Sizde benim sayfamdaki Annem şiirini yorumlarsanız gurur duyarım,
Hürmetlerimle.
Annenize atfen yazdığınız bu duygu dolu sözleriniz beni çok etkiledi ve tabiricaiz ise duman etti.Anneme karşı olan özlemimi tavan yaptırdınız.Ama ne yazıkki annem yok artık.Yaşlı gözlerle zor yazdım bu satırları.Ayrıca birde çok duygusalım.Yüreğinize sağlık.Saygılarımla.Puanım 10 tam.+Ant
ama bu haksızlık, ben gurbetteyim, annemi evimi memleketimi çocukluğumu özledim, bu da tuz biber oldu, hem de tatlı acı! yüreğinize sağlık. benim hislerimi ancak benim kadar seven ve özleyen biri bu kadar güzel anlatabilirdi, yoksa benim annem misiniz? ellerinize sağlık.
Özlem Cafly; aslında herkes birilerinden, bir yerlerden, bir şeylerden uzak gurbeti yaşar. Yaşadığın gurbetin bir an evvel vuslata ermesi umuduyla. Güzel düşüncelerin için de ayrıca teşekkürler.
ama bu harika.
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta