Tut Ellerimden Şiiri - Ulvi Çakmak

Boşuna çabalama, saklamak için
İpek parmaklıkların ardında, kaldım bir kere
Saçların arasından o mahzun bakış niçin
Mutluluk mu acı mı? Arafında kaldım bir kere

Damla damla akan gözlerindeki yaşın
Sellerinde sürüklendim bir kere
Kimler üzdü seni, ben neredeydim
Önünde kalkan olamadım bir kere

Yüzündeki ıslaklık o benim suçum
Bir damlasını bile, silemedim bir kere
Sen arar dururken kendi içinde beni
Karşına çıkıp buradayım, diyemedim bir kere

Sen acı çektin belki, bende çileni
Göremedin bendeki, seni bi kere
Ah bi bırakabilsek hayat denen yelkeni
Deniz gibi sonsuza, dalgalansak bir kere

Bir hüzün ve bir sevinç yaşamadan gittik
Dünyada gün yüzü göremedik bir kere
Aşkı dillere destan, bir ferhat şirin gibi
Bir leyla bir mecnun, olamadık bir kere

Yüzündeki bir bende ben olaydım cânım
Yanında olmak yetmezmiydi bi kere
Aynalarda buluşmak olsa da kaderimiz
Her ânımı dolduran, anım olsan bir kere

Sen aşka hasret, ben hep aşkına gebe
Bu bir büyü, büyüleyici de sensin bir kere
Kapıldım rüzgarına, savrulup gidiyorum
Yokluğunda kayboldum, tut elimden bir kere