Tut Ellerimden Şiiri - Selva Durmazemir

Bugün hüzün damliyor kalemimden
Rüzgar hırçın hırçın esip geçiyor üzerimden
Beni benden ediyor acımiyor geçiriyor kendimden
Bırakma Rabbim beni nolur tut ellerimden

Bugün bulut olup yağasim var en derinden
Bir hoyratlık var üstumde meçhule giden
Umutlarım hayallerim pusu kurmuş bekliyor en sinsisinden
Birakma Rabbim beni nolur tut ellerimden

Bugün hayal kırıklığı yaşıyorum en beterinden
En sevdiği oyuncağı alınır ya bir çocuğun elinden
Yumruk gibi bir acı hissedersin ya en dehşetlisinden
Bırakma Rabbim beni nolur tut ellerimden

Bugün ruhum kanatlanamiyor doğrulamiyor yerinden
Boğuluyor sanki gam yükünden
Geçsin artık bu imtihan büküldüm resmen belimden
Bırakma Rabbim beni nolur tut ellerimden

Bugün birseyler kursağımda kaldı nefes alamam derinden
Yanar yanar dururum da kimse anlamaz derdimden
Dalarım ufuklara beklerim gelmez bir haber bilmem neden
Bırakma Rabbim beni nolur tut ellerimden

Bugün karanlıkta kaldım ışığım sönmüş göremem etrafı gözlerimlen
Yurüyemem ki kırılmış ayaklarım bileklerimden
Aldılar en sevdiğim seyi ellerimden
Bırakma Rabbim beni nolur tut ellerimden

Bugün kan tükürüp kızılcık serbeti içtim diyorum yalanın en pembesinden
Buğulaniyor gözlerim hüzün tepesine bakarken
Acıyı kederi katik yapip yiyorum ekmegimlen
Bırakma Rabbim beni nolur tut ellerimden

Dayanıyorum bu aciya bütün gücümlen
Dua ve sabir geliyor yanima tüm sefkatiylen
Bu da gecer diyorum ve yoneliyorum boynumu büküp nemli gözlerlen
Birakma Rabbim beni nolur tut ellerimden