Tut ellerimden beni, bırakma düşüyorum
Sen bana kuvvet oldun ben sensiz yürüyemem.
Tut ellerimden ısıt, sensiz çok üşüyorum
Ben meçhule düşerim peşimden sürüyemem.
Sana olan duygular gönülde yığın yığın
Beni karanlıklardan çekip aldı ışığın
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var