Tut Ellerimden Şiiri - Faruk Gökbulut

Aşkın hududunu aşmaya geldim
Ceyhun olup taşmaya geldim
Kanatlanıp uçmaya geldim
Ne olur tut ellerimden, bırakma beni böyle

Güller gibi bahar bahar açmaya geldim
Aşkın şarabını yudum yudum içmeye geldim
Dostlar meclisinden dost seçmeye geldim
Ne olur tut ellerimden, bırakma beni böyle

Gün geldi ayak basmamış yol oldum
Gün geldi el değmemiş el oldum
Gün geldi coşkun akan sel oldum
Ne olur tut ellerimden, bırakma beni böyle

Bir gün de olsa, aşk kapım aralasan
Bakışlarınla yüreğim de yaralasan
Sana göre değilim deyip, adım da karalasan
Ne olur tut ellerimden, bırakma beni böyle

Mecnun oldum düştüm çöllere
Kerem misâli yaban ellere
Aşkından düştüm kem dillere
Ne olur tut ellerimden, bırakma beni böyle

Aşkını ak sütümle büyüttüm
Umutlarımla ayak oldum yürüttüm
Kem nazarları bakışlarımla çürüttüm
Ne olur tut ellerimden, bırakma beni böyle

Aşkından döndüm deliye, oldum divâne
Bir şişe şarap, bir yudum kahve hepsi bahane
Seni sevmek inan, inan olsun şahane
Ne olur tut ellerimden, bırakma beni böyle

Virân oldu gönül sarayım aşkından, yıkıldı
Sevda soluklayan yüreğim, kor ateşlerde yakıldı
Azad kabul etmez, aşk ibresi sende takıldı
Anla artık aşkımı anla sevgili
Tut ellerimden ve bırakma beni

17 KASIM 1997
ANKARA