Tut Elimi Ve Bırakma Şiiri - Orhan Korkmaz

Tut elimi, bırakma.
Çünkü güvenmiştir bir kere kalbim sana.
Rüzgâr sert esse de,
Yağmurlar gözlerimizi ıslatsa da,
Biz hep aynı şarkıyı mırıldanacağız.

Yanında kalmayacağın bir kalbe dokunma,
Sen bahar dersin,
Ama ardında koskoca bir kış bırakırsın.
Sevda, kökleri derine inen bir ağaçtır,
Ve biz, o ağacın dallarında düşler kurarız.

Geceler uzun, yollar ıssız olabilir,
Ama sen ışığım ol,
Gündüzüm ol,
Sevdamı benden al da gel,
Beni benden al da gel, yarim.

Bir şarkının notalarında saklıyım belki,
Belki de eski bir defterin sayfalarında.
Ama sesime ses,
Ruhuma nefes ol.
Tut elimi, bırakma.