Tut Elimi Sevgili Şiiri - Savaş Barha

Gel sevgili, yamacına sığınayım.
Yıldızlara, kuşlara selam duralım.

Sabahın bu eperken saatinde
cennet sıcağı yatağından uyanmaya
mahkum edilen çocuklara, annelere, işçilere,
bozulmuş düzenin zengin kölelerine acıyalım.

Haydi, tut elimi sevgili, biraz yürüyelim.
Çiçeklere basmadan, karıncaları ezmeden,
yağmurlu günde dökülen şu asfaltı bozmadan.

Hava sopsoğuk, rüzgâr sinirli.
Bir usta terasta çatı duvarı örüyor.
Bir tuğla yerde yürekler hoplatıyor.
Bir bebek gürültüye uyanıyor, ağlıyor.
Bu soğuk günde nasıl duvar örülüyor?
İnsaf, o nasırlı eller hiç mi üşümüyor?

Neyse, sıkı sıkı tut elimi sevgili.
Kayıp düşmeyeyim ninesiz dedeler gibi.
Yalnızlık baş eğer, bel büker, göz karartır.

- Mendil lazım mı abi, vereyim mi?
Lazım; ama bana değil sana çocuk.
Hepsini alırım; ama tek bir şartla çocuk.
Eve koşup uyuyacaksın, yoksa almam çocuk.
Gül çocuk, gül, gülmek sana çok yakışır be çocuk.

Ağlama sevgili, ağlama!
Ağlayıpta gözyaşlarını sil diye
almadım ben o mendilleri sevgili.
Ağlama, ağlama o çocuk büyüyecek,
büyüyecek ve başka çocuklar güldürecek.

Sımsıkı tut elimi sevgili, kalbimiz de kırılmasın
şu, yanımızdan geçerken ağaç dallarını kıran
kamyon şoförü gibi merhametsizdir dünya.

Ne kadar da çok kahvehane varmış şehrimizde.
Hepsinin bacası dumanlı, içerisi cehennem gibi.
Sabahın bu saatinde çay içmenin neresi güzel ki?

Hava soğuk, rüzgâr, buzdolabından esiyor sanki.
Tut ellerimi, üşüyor parmak uçlarım, nefesinle ısıt.

Bu kuşların kimi, kimsesi yok mu?
Öterek ne diyorlar, kuş dili bilmiyorum ki?
Diğerleri gibi neden sıcak diyarlara uçmadılar ki?
Kargalara mı aldandılar, acıyorum bunlara, çok yazık?

Bu çukurları doldurmak çok mu zor sevgili?
Bu soğuk havada uyandıkları yetmezmiş gibi birde ıslatılmak zorunda mı gariban insanlar?
Niye işini yapmaz ki şakşakçı işgüzar takımı?
Onlar bu işi yapmayacaksa, kimler yapacak ki?

Tut elimi sevgili, mukayyet ol bana.
Yoksa katil edecek beni bunlar, birini döveceğim.

Tut elimi sevgili, mukayyet ol bana.
Yoksa kayıp düşeceğim, kim bilir belki de öleceğim.