Tut Elimi de Anlat Bahar... Dayanacağım. ...

Tut elimi de, bak gözlerime, Bahar..

Durma bak..

Adına ‘’hak’’diyeyim de, ötesine geçmiyeyim diye,

Çiz o çizgiyi de,bilsin yüreğim,öz’ ün söz’ ünü..

Aklım çıksın da,cennetlerin, ‘’kendin ol’’ diyen,
Buz gibi ırmaklarında,
Sırrımdır dediğin,derin gerçeğini insanın, anlayabileyim diye,
Söyle bana..

Tut elimi de saklama benden, Bahar..

Saklama bak..

Hangi yanını alayım da içime çekeyim o karışımın? Söyle bana Bahar..

Sürüngenliğini, koyunluğunu, yada Tanrısallığını mı?

İnsanı insandır diye sadece öylecemi seveyim söyle bana Bahar!

Koy o sınırı da sentezleri ezber edeyim şimdi..Haydi durma Bahar!

Yok mazeretim ne mutluluğa ne ölüme,Yeminler olsun sana Bahar!

Bir kez daha soruyorum eyy Bahar söyle,

Hangi güzel olumlama dır da, alır götürür insanı, özvarlığına? Oradan çıkarırda, değişimlerden,şükürler den geçirip egosallık denizlerinin derinliklerine indirir..

Tut elimi de anlat bana Bahar..

Devam et bakmaya gözlerime, hatta şimdi, ellerimi daha sıkı tut!

Belki az sonra kollarımdan tutarsın dayanayım da düşmeyeyim diye,

Ağırlaşan gerçeklere daha dayanıklı olmam için..

Kırıcılar mı var,aslında her cümlesinde insanın,güzel olumlamaları engelleyen?

Kendisi mi aslında, kendisi olmakta ilerlerken,en önemli engelleyicisi..yıpratıcısı? söyle Bahar..Dayanacağım..

Tut elimi de anlat Bahar..

Anlat da,

Dayanabileyim,Ve artık hergün, ‘’ESMA’’ ların en derin anlamlarını,her günün en güzel adıyla başlayıp,Her gezegenin kendi adıyla başka bir ‘’ESMA’’ ya varabileyim…Ellerimi doksandokuz ‘’ESMA’’ ile doldurabileyim…Kendi matematiğini gündüz ve geceden geçirip,her saatini kendim olma, kendime varma ayininde kendimce süzebileyim..Gezegenlerin kendi, sıcaksa sıcak,soğuksa soğuk şafaklarını sadece kendim için,bağışlanma ayinine çevirebileyim..

Tut elimi de anlat Bahar… En yüksek kuantum sıçramam için..

Dayanacağım..

ÖZDENER GÜLERYÜZ