Irak’ta Gazze’de ta Afrika’da
Bombalar patlıyor canlar gidiyor
Yarı canım gitti babacan gitti
Tut elimi annem barı sen gitme
Gökyüzü karanlık parmak tetikte
Güneş doğmuyor umut yok anne
Pis bir savaşın kurbanı olduk
Sıkıldı kurşunlar umutlarıma
Duyun sesimizi görün kıyımı
Durdurun kanları durdurun artık
Açın yürek gözünüzü bakın oradan
Daha sekiz yaşındayım oğlunuz gibi
Toplanın ülkeler toplanın artık
Şehirler içinde canlar yanıyor
Çocuklar ölüyor yaşam sönüyor
İnsanlık yerlerde ayakaltında
Yaşıtlarım şimdi derin uykuda
Uykuyu bıraktım can derdindeyim
Bitirin bu savaşı çok uzun sürdü
Yaşasın tüm insanlar kardeşçesine
Bu mevsimde bu ayazda bu yaşta
Yüreğimde ateş barut yanıyor
Barışı savaşa kurban etmeyin
Durdurun savaşı canlar gidiyor
Tut elimi annem sımsıkı tut
Bırakma beni bu cehennemde
Bir gün bitecek elbet bu savaş
Barışı görmeliyim barışı annem
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 21:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!