Ben bu hayatta ayakta durmakta güçlük çekiyorum
Bir dayanağım bir desteğim olmadan yürüyemem biliyorum
Bir bavul umutla gelmiştim sana bir avuç gözyaşıyla dönüyorum
Tut elimi gitme de geç olmadan çünkü gidiyorum
Tut elimi başım dönüyor
Tut elimi geç olmadan düşersem kalkamam biliyorum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta