kömürün o lanet kokusu sokağımıza basarken gece mührünü
gözlerin var hala aklımda köşe başını dönerken hidayetin orası
ben. ben kaç kere söyledim hüzün içimde değil ben hüznün içindeyim diye,
oysa hiç bir şey arabesk değildi bedenimizde,
dökülürken gök yüzünden inceden inceye bulutlar
ya ben sana içiyordum aşkımı yada sen bize aşk zehirlerini içiriyordun
dökülsün bulutlar dökülsün gece dökülsün kömürlerin isi
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta