kömürün o lanet kokusu sokağımıza basarken gece mührünü
gözlerin var hala aklımda köşe başını dönerken hidayetin orası
ben. ben kaç kere söyledim hüzün içimde değil ben hüznün içindeyim diye,
oysa hiç bir şey arabesk değildi bedenimizde,
dökülürken gök yüzünden inceden inceye bulutlar
ya ben sana içiyordum aşkımı yada sen bize aşk zehirlerini içiriyordun
dökülsün bulutlar dökülsün gece dökülsün kömürlerin isi
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta