Unutulan bedeninden,
Kurutulan hayalinden,
Sıkılan yüreğinden,
Hapsedilen bakışından,
Sıyrılmak için...
Ey çocuk! Tut elimi.
Sarssın nasırlı ellerin talihini,
Dersin kardelenler umut çiçeğini,
Çizsin dik duruşun ufka geleceğini,
Bilsin destanını yazacağını karanlıklar,
Yapabilmek için...
Ey çocuk! Tut elimi.
Yaz artık sevdanı,
Hece hece seni harap bırakan ellere.
Der artık aydınlığı,
Nakış nakış umutsuz bırakılmış bedenlere.
Ver artık gerçeği,
İlmek ilmek sathında vatanın
Tüm seni sevenlere.
Ey çocuk! Tut elimi.
Yaşamak,
Yaşatmaktır bu.
Kapanmaz hiç bu perde.
19/02/2009 Yeniköy
Nail AkgedikKayıt Tarihi : 19.2.2009 12:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nail Akgedik](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/19/tut-elimi-12.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)