Tut Elimden Götür Yârim Şiiri - Sadi Ersoy

Bir İstanbul akşamında
Yürüyorum sonsuzluğa
Şehir ıssız ben yabancı
Tut elimden durdur yârim

Gel gözleri elâ yârim
Her cümleme nefes yârim
Bu akşamda kör kütüğüm
Tut elimden kaldır yârim

Yolum düştü kıyılara
Dalga serin suyu derin
Her adımda batıyorum
Tut elimden kurtar yârim

Kul Ersoy’um dümensizim
Bu şehirde ben sensizim
Bir meçhulde kaybolmadan
Tut elimden götür yârim...
Kul Ersoy