kervanlar düzülür çöllere seni düşündüğüm zaman
kutlu bir yolculuk başlar içimde adını takvimlere koyan
karardı ardından şehirler
bahçeleri sardı cehalet sarmaşığı arsızlık aştı duvarlardan
pencerelerde yabancı ışıklar ışıklarda şekilsiz gölgeler
yine gömülüyor kız çocukları diri diri toprağa
alkışlar eşliğinde şahlanıyor zulüm
çiçekler can noktasından vuruluyor
karanlığın ortasında bir hanif kaldım
sana kardeş oldum diye bu yalnızlık
tut elimden rü’yetullah a götür beni
gül diktim kuru bir toprağa, suyuna muhtacım
nehirler kurudu avuçlarımda taşıyamadım
özlemin sürgün etti beni
türlü türlü oyunlar oynar bana kum tepeleri
kendini cama vuran kuşlar misali yanılttı yollar beni
her saydığımda eksiliyor yıldızlar bir hırsız göğüme dadandı
kalbime uzanıyor zalim bir el belli ki ebrehe’den ders aldı
ben çekildim bir kenara bir kalem bir defter
kalbimi sahibine bıraktım
tut elimden ru’yetullaha götür beni
şiirli bir sayfayı koklar gibi içime çekiliyor kelimeler
kalbimin hudutlarında usulca batıyor cümlelerin cümlesi
tanımlamadan dilimdeki mürekkebin tadını
çizgilerde kaybolmalı suretim
taçlanmasın nakışlanıp levhalanmasın sevgim
gölgede çiçekler görülmez ki
geçmişse mevsimi güller derilmez ki
a h sensiz gülünmez ki
yi ki var ezanlar yoksa sağırlaşırdı yalnızlığım
tut elimden rü’yetullaha götür ben
ya vedud dedi sevdim
el musavvir dedi yazdım çizdim
öfkem de merhametim de
açsam da ellerimi yumsam da hep o’ndan benim
içimdeki seferde öksüz kaldım
okudu dinledi bildi renklerimi
ölçtü biçti sonra kaçtı hislerinden aşk küffarı
kun feyekun ol demeyince olmuyor
boynumda zeyneb’in gerdanlığı
dolaştım durdum esir meydanlarında
sevdam inançsız kaldı
seni sevdim diye bu sürgünlük
tut elimden rü’yetullaha götür beni
hala hayal kurabiliyorsa savaş çocukları ateşin ortasında
güneş kasıp kavururken toprağı ansızın geliveriyorsa yağmurlar
kış bahara bırakıyorsa yerini
ve ben yaşıyorsam hala kutlu bir umuttandır
çiçekler solduğunda
ırmakların akışı durduğunda
kuşlar sustuğunda
yapraklar küle döndüğünde
bu can bu tenden ayrıldığında
gözlerim çürüdüğünde
nasıl göreceğim Rabbimi
o benden razı ben o’ndan razı
tut elimden ru’yetullaha götür beni
Kayıt Tarihi : 29.11.2017 22:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kandil... özlem... sevgi... sürgün... çanakkale... şiir gecesi...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!