Karanlık hiç karartmamıştı içimi bukadar,
ve ben hiç ağlamamıştım kaybettiğim resimlerime,
arada bukadar mesafe olacağı hiç aklıma gelmezdi
bilseydim bırakırmıydım cocuklugumun kentini
bilseydim hep ağlardım resimlerim için
belki göz yaşlarım engellerdi gitmelerimi
belkide acıya olan dayanıklığım artardı
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
