Karanlık hiç karartmamıştı içimi bukadar,
ve ben hiç ağlamamıştım kaybettiğim resimlerime,
arada bukadar mesafe olacağı hiç aklıma gelmezdi
bilseydim bırakırmıydım cocuklugumun kentini
bilseydim hep ağlardım resimlerim için
belki göz yaşlarım engellerdi gitmelerimi
belkide acıya olan dayanıklığım artardı
yaş yirmi,gözyasları otuzbeş yahut kırkındaymış gıbı agır ve acı
aklı desen:^^^ben yaşını bilmem^^^
özledim kokusana ağladığım kentimi
aşklarımı özledim,şehrimde bıraktığım dostlarımı özledim
kaç kadeh eskıitmek gerekecek daha
bu özlem ağır geldi bana
yavaş yavaş,ağır ağır,sinsi sinsi çürütüyor ayrılık beni
ellerim havada kalmasın istiyorum
kaldırsın çocukluğum beni
kaldırsın yirmisinde döktüğüm ihtiyar göz yaşları
bilyelerim kaldırsın beni yahut topacım
babam tutsun ellerimden
kardeşlerim sarsın
annem bağrına bassın beni
aşkım kaldırsın benı
dizlerimin üstündeyim kaldırın beni...
Kayıt Tarihi : 14.12.2006 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aşklarımı özledim,şehrimde bıraktığım dostlarımı özledim
kaç kadeh eskıitmek gerekecek daha
bu özlem ağır geldi bana
....senin özlediğin kadar onlarda seni özlemiştir...
çok güzel bir şiir
aşklarımı özledim,şehrimde bıraktığım dostlarımı özledim
kaç kadeh eskıitmek gerekecek daha
bu özlem ağır geldi bana
....senin özlediğin kadar onlarda seni özlemiştir...
çok güzel bir şiir
TÜM YORUMLAR (11)